به گزارش پایگاه اطلاع رسانی بازار سرمایه(سنا)، رئیس ادارۀ آموزش و امور گواهی‌نامه‌های حرفه‌ای با اعلام زمان آغاز ثبت نام بیست و هفتمین دورۀ آزمون‌های حرفه‌ای بازار سرمایه تأکید کرد مهلت ثبت نام در این دوره از آزمون‌ها تا تاریخ دهم مردادماه سال جاری ادامه خواهد داشت.

حیدر فروغ نژاد هم چنین اعلام کرد در این دوره تنها سه آزمون اصول بازار سرمایه، تحلیل‌گری بازار سرمایه و معامله‌گری بازار سرمایه به صورت قلم و کاغذی در روز جمعه پنجم شهریورماه سال جاری و در شهرهای تهران، تبریز، اصفهان، مشهد، شیراز، کرمانشاه، یزد و ساری برگزار خواهد شد.

حیدر فروغ نژاد با اعلام این خبر افزود: براساس پیشنهاد کمیتۀ گواهی‌نامه‌های حرفه‌ای بازار سرمایه و تصویب هیات مدیره سازمان بورس و اوراق بهادار، تغییراتی در حد نصاب نمرات آزمون‌ها ایجاد شده که این تغییرات از آزمون‌های پیش رو اعمال خواهد شد.با ایجاد این تغییرات، علاوه بر آزمون‌های قبلی، امکان برگزاری آزمون‌های اصول بازار سرمایه و تحلیل‌گری بازار سرمایه نیز از نیمۀ دوم سال جاری به صورت الکترونیکی فراهم خواهد شد. آزمون‌های الکترونیکی به صورت دوره‌ای مشخص و در سایت اداره آموزش و امور گواهی‌نامه‌های حرفه‌ای بارگذاری شده و داوطلبان می‌توانند به دلخواه تاریخ آزمون خود را انتخاب نمایند. به دلیل تعداد زیاد متقاضی، ممکن است محدودیت‌هایی برای شرکت در آزمون‌ها ایجاد شود که تلاش می‌شود با برنامه‌ریزی به موقع و افزایش تعداد برگزاری آزمون‌ها، این محدودیت‌ها به حداقل برسد.

تغییرات ایجاد شده به شرح زیر است:

1.     تعداد سؤالات هر ماده از آزمون‌های اصول بازار سرمایه و تحلیل‌گری بازار سرمایه، 20 سؤال تعیین می‌شود.

2.     حد نصاب قبولی هر ماده از آزمون‌های اصول بازار سرمایه و تحلیل‌گری بازار سرمایه، 35 درصد تعیین می‌شود.

3.     حدنصاب قبولی میانگین کل نمرات مواد آزمون‌های اصول بازار سرمایه و تحلیل‌گری بازار سرمایه، 50 درصد تعیین می‌شود.

4.     حد نصاب دروس مشروطین تک مادۀ آزمون‌های اصول بازار سرمایه و تحلیل‌گری بازار سرمایه، نصف حد نصاب هر ماده (17.5) خواهد بود، مشروط به اینکه داوطلب حدنصاب میانگین کل نمرات مواد آزمون را کسب کرده باشد.

5.     مادۀ مقررات اصول بازار سرمایه و هم چنین مواد زبان انگلیسی و مقررات تحلیل‌گری بازار سرمایه نیز جزء مواد دارای شرایط مشروط تک ماده قرار می‌گیرد.

فروغ نژاد با بیان اینکه این تغییرات از آزمون‌های پیش رو اعمال خواهد شد و امکان تسری آن به آزمون‌های قبلی وجود ندارد، تأکید کرد داشتن هر دو شرط (اخذ نمرۀ کل و اخذ حد نصاب تمامی دروس) برای قبولی در آزمون الزامی است.

برای ثبت نام در این آزمونها به آدرس http://reg.seo.ir  مراجعه کنید.

طرح تجاری  (Business Plan) گزارشی است که یک کارآفرین طی آن فرآیند کسب و کار خود را شرح می‌دهد. این گزارش اغلب برای جلب نظر سرمایه‌ گذاران یا شریک‌های بالقوه آماده می‌شود اما یک کارآفرین با آماده کردن آن می‌تواند به نقاط ضعف و قوت طرح خود پی ببرد.

طرح تجاری به سوالاتی از قبیل: «هم‌اکنون کجاییم؟»، «به کجا می‌رویم؟» و «چطور به آنجا برویم؟» پاسخ می‌دهد.

تعریف طرح تجاری:

یک طرح تجاری، نوشته‌ای توصیفی و جامع در مورد کسب و کار یک موسسه، گروه یا فرد کارآفرین است.این طرح حاوی بررسی‌های دقیقی در خصوص تولیدات یا خدمات یک شرکت، بازار و مشتریان، رقبا، منابع انسانی، منابع تامین مالی، تکنولوژی و ابعاد فنی محصول یا خدمات و ... است. یکی از مهم‌ترین کارکردهای طرح تجاری این است که با تدوین آن، کارآفرین می‌تواند عوامل داخلی و خارجی درگیر در یک کسب‌وکار را شناسایی و اثر آنها را بر روی فعالیت خود بررسی نماید. یکی دیگر از کارکردهای طرح تجاری این است که قضاوت در مورد سرمایه‌گذاری یا عدم سرمایه‌گذاری بر روی یک طرح را برای سرمایه‌گذاران یا وام‌دهنگان طرح تسهیل می‌کند.

قالب‌های ارائه طرح کسب و کار:

قالبی که یک طرح کسب و کار ارائه می‌شود نیز وابسته به شرایط ارائه است. داشتن ۳ تا ۴ شکل مختلف از یک طرح کسب و کار به ویژه در شرکت‌های نوپا غیرعادی نیست.

1-      - Elevator Pitch یک ارائه مختصر ۳ دقیقه‌ای از خلاصه‌ مدیریتی طرح کسب و کار که اغلب به عنوان یک تیزر تبلیغاتی برای جلب  توجه و نظر سرمایه‌گذاران، مشتریان یا شرکای استراتژیک بااقوه به کار می‌رود.

2-       ارائه‌ی شفاهی طرح: یک ارائه‌ی جذاب با استفاده از ابزارهای بصری (اسلاید، نرم‌افزارهای گرافیکی و...) که محرک بحث و تبادل نظر می‌شود و مخاطب طرح را ترغیب به خواندن مکتوب طرح می‌نماید. محتوای جلسه‌ی ارائه‌ی شفاهی عمدتاً حول خلاصه‌ی مدیریتی طرح متمرکز است و تعدادی نمودارهای کلیدی که روند شاخص‌های مالی را نشان می‌دهند و مقایسه‌هایی که می‌توانند بر تصمیم‌گیری‌ها اثرگذار باشند. علاوه بر این، در صورتی که محصول جدیدی ابداع شده باشد ارائه‌ی دموی محصول نیز می‌تواند بخشی از برنامه باشد.

3-       مستندی که در اختیار ذینفعان خارج سازمان قرار می‌گیرد، که دارای جزئیات کافی است؛ با ادبیات مناسبی نوشته، و در قالب زیبایی آماده شده است.

4-       طرح عملیاتی درون‌سازمانی: یک برنامه‌ی کاملاً دقیق و دربرگیرنده‌ی آن دسته از جزئیات برنامه‌ریزی است که به کار ذینفع برون‌سازمانی نمی‌آید ولی مدیریت برای عملیاتی ساختن برنامه به آن نیاز دارد. سبک نوشتاری این طرح غیررسمی‌تر است و صراحت بیشتری در مقایسه با طرح‌های برون‌سازمانی دارد.

اجزای طرح کسب و کار :

یک طرح کسب و کار باید به سئوالات کلیدی زیر پاسخ گوید:

* چه چیزی؟

* چرا؟

* چگونه؟

* چه کسی؟

* چه زمانی؟

* چقدر؟

علاوه بر سئوالات کلیدی فوق می‌توان با استفاده از سئوالات ریز شده به نکات اساسی که باید در طرح کسب و کار منعکس شود اشاره نمود:

چه چیزی؟

* هدف سازمان شما چیست؟

* خدمات، محصولات یا فرآیندهای منحصر به فرد شما جیست؟

* اهداف این خدمات، محصولات و فرآیندها چیست؟

* چه‌چیزی را می‌خواهید به صورت متمایز انجام دهید؟

چرا؟

* چرا سازمان شما متفاوت است؟

* چرا سازمان شما موفق می‌شود؟

* چرا سازمان شما می تواند بر موانعی مانند رقبا، قیمت بالا یا بازار کوچک فائق آید؟

* چرا باید سرمایه‌گذاران به شما اعتنا کنند؟

* چرا باید شرکایی با شما همراه شوند؟

چگونه؟

* چگونه شما به اهدافتان دست می یابید؟

* چگونه سازمان شما فن‌آوری، نیروی انسانی یا سرمایه‌های هوشمند خود را گسترش می‌دهد؟

* چگونه به سودآوری می رسد؟

* چگونه مشتریان خود می یابید و از رقبا پیشی می‌گیرید؟

چه زمانی؟

* چه زمانی به اهدافتان می‌رسید؟

* چه زمانی محصولتان بازرسی می‌شود؟

* چه زمانی محصول آماده فروش و ارایه می‌شود؟

* چه زمانی شروع به سود دادن می‌کنید؟

* چه زمانی سازمان خود را گسترش داده و به فکر محصول جدید می‌افتید؟

* چه زمانی سازمان شما یک سازمان سودده می‌شود؟

چه کسی؟

* مدیر سازمان شما کیست؟

* از نظر شما افراد کلیدی برای بقا و موفقیت چه کسانی هستند؟

* رقبای شما جه کسانی هستند؟

* سرمایه‌گذاران یا شرکای شما کیستند؟

* مشتریان شما چه کسانی هستند؟

چقدر؟

* چقدر سود تولید می کنید (در بازه‌های مختلف)؟

* هزینه رسیدن به نقطه‌ی سر به سر چقدر است؟

* سرمایه اولیه چه قدر است؟

* هزینه‌های گسترش و توسعه چقدر است؟

* چقدر حاضرید به سرمایه‌گذارانتان امتیاز بدهید؟

آماده‌سازی یک طرح کسب و کار مستلزم داشتن آگاهی کافی در مورد بسیاری حیطه‌های کسب و کار است. مدیریت منابع انسانی، علم مالی، مدیریت دارایی‌های معنوی، مدیریت زنجیره‌ی تأمین، مدیریت عملیات، و بازاریابی مهمترین آنها هستند. می‌توان طرح کسب و کار را به صورت مجموعه‌ای از زیربخش‌ها دانست که هریک، بخشی از موضوعات فوق را پوشش می‌دهد.

محتوای طرح کسب و کار :

همانطور که در تعاریف اشاره شد، نمی‌توان یک تعریف دقیق، از پیش‌تعیین‌شده و ثابت از طرح کسب و کار ارائه داد، بلکه طرح کسب و کار می‌تواند در شرایط مختلف به صورت اقتضایی تعریف شود. طبیعتاً چهارچوب طرح تجاری و نوع و حجم اطلاعات موجود در طرح‌های کسب و کار نیز با یکدیگر متفاوت است.

طرح‌های کسب و کار ابزار تصمیم‌گیری هستند. آنها محتوای از پیش‌تعیین‌شده و ثابتی ندارند. محتوا و قالب طرح کسب و کار بر اساس اهداف و مخاطب آن تعیین می‌شود. قاعده‌ی کلی برای تعیین اطلاعاتی که باید در یک طرح کسب و کار بیایند این است: تمام اطلاعاتی که برای تصمیم‌گیری در خصوص دنبال کردن یا نکردن یک هدف لازم است.

در واقع این‌که یک طرح کسب و کار برای چه سازمانی (انتفاعی، غیرانتفاعی، یا دولتی) نوشته می‌شود؛ کدام‌یک از ذینفعان (درون‌سازمانی یا برون‌سازمانی) آن را مورد استفاده قرار می‌دهند؛ و هدف از نوشتن طرح (دریافت وام، جذب سرمایه‌گذار، فروش کسب و کار، ورود به بورس یا ...) چیست؛ بر نحوه‌ی تعریف طرح کسب و کار، اجزا و چگونگی نوشتن آن اثر می‌گذارند.

سازمان‌ها می‌توانند انتفاعی یا غیرانتفاعی باشند. طرح‌های کسب و کار انتفاعی معمولاً بر اهداف مالی متمرکز می‌شوند. طرح‌های کسب و کار غیرانتفاعی و سازمان‌های دولتی بر اهداف خدماتی متمرکز می‌شوند.

طرح کسب و کار می‌تواند با تمرکز بر داخل سازمان یا خارج آن تهیه شود. طرح‌های متمرکز بر خارج سازمان اهدافی را تعقیب می‌کنند که برای ذینفعان خارج سازمان به ویژه ذینعفان مالی حائز اهمیت هستند. این طرح‌ها اطلاعات سازمان و تیم مجری را به طور دقیق بیان می‌کنند. اصلی‌ترین ذینفعان خارجی سازمان‌های انتفاعی سرمایه‌گذاران و مشتریان هستند در حالی که در مورد سازمان‌های غیرانتفاعی اعانه‌دهندگان و کارفرمایان خدمات هستند. در مورد سازمان‌های دولتی ذینفعان خارجی شامل مالیات‌دهندگان، سازمان‌های دولتی رده‌های بالاتر و وام‌دهندگان بین‌المللی نظیر صندوق بین‌المللی پول، بانک جهانی، و مؤسسات اقتصادی نظیر سازمان ملل، و بانک‌های توسعه‌ای هستند.

طرح‌های کسب و کار متمرکز بر داخل سازمان هدف‌های میانی برای رسیدن به اهداف خارج سازمانی را مدنظر قرار می‌دهند. آنها ممکن است توسعه‌ی یک محصول جدید، یک خدمت جدید، یک سیستم جدید، تغییر ساختار مالی، یا تغییر ساختار سازمانی را به عنوان هدف در نظر بگیرند. یک طرح کسب و کار درون سازمانی معمولاً با تکیه کارت امتیازی متوازن یا عوامل کلیدی موفقیت تدوین می‌شود تا بتوان موفقیت آن را اندازه‌گیری نمود. طرح کسب و کاری که اهداف درون‌سازمانی را شناسایی می‌کند اما تنها رهنمودهای کلی برای رسیدن به آن اهداف ارائه می‌دهد برنامه‌ی استراتژیک نامیده می‌شود.

هدف از نوشتن طرح و مخاطب آن نیز می‌توانند بر قالب و محتوای آن اثرگذار باشند. به عنوان مثال در طرح کسب و کار یک سازمان غیرانتفاعی به هماهنگی طرح و مأموریت سازمان پرداخته می‌شود. بانک‌ها بسیار نگران عدم پرداخت بدهی هستند، لذا طرح کسب و کاری که برای یک بانک نوشته می‌شود باید به خوبی نشان دهد که شرکت توان بازپرداخت بدهی‌های خود را دارد، دغدغه‌ی اصلی سرمایه‌گذاران مخاطره‌پذیر (Venture Capitalist) مقدار سرمایه‌گذاری اولیه، توجیه‌پذیر بودن آن، و قیمت نهایی کسب و کار هنگام خروج سرمایه‌گذار از آن است. طرح کسب و کاری که برای فروش سهام نوشته می‌شود باید نشان دهد که چرا منابع موجود، فرصت‌های رشد پیش رو، و مزیت‌های رقابتی پایدار شرکت موجب می‌شوند که شرکت در آینده قیمت بالایی داشته باشد. تغییر نشان تجاری و ذهنیت مشتری، کارفرما، یا جامعه نیز می‌توانند هدف طرح‌های کسب و کار باشند. طرح کسب و کاری که با هدف تفییر ذهنیت نوشته می‌شود، طرح بازاریابی (Marketing Plan) نام دارد.

دلایل نوشتن طرح کسب و کار :

اساساً طرح کسب و کار نوشته می‌شود تا بتواند در وهله اول راهنمای سازمان در فعالیت خود برای رسیدن به اهدافش باشد. علاوه بر این، کاربرد مهم و اصلی طرح کسب و کار هنگامی است که سازمان نیاز دارد فرد یا سازمانی برای انجام کاری قانع نماید. اگرچه معمولاً طرح کسب و کار برای تأمین سرمایه استفاده می‌شود ولی در مواقع دیگر نظیر فروش کسب و کار و ادغام دو شرکت (Merger & Acquisition) و قرارداد مشارکت در پروژه‌ها (Joint Venture) نیز به کار می‌رود.

1-       اخذ وام: برای گرفتن وام چه به صورت انتشار اوراق مشارکت یا اوراق قرضه و چه به صورت دریافت پول از بانک لازم است که شرکت طرح کسب و کار خود را ارائه دهد. در صورت انتشار اوراق قرضه نیز بانک یا مؤسسه منتشرکننده بر اساس طرح کسب و کار شرکت، ارزیابی مالی اعتباری (Financial Credit Rating) به عمل می‌آورد و بر این مبنا نسبت به تعیین نرخ بهره و انتشار اوراق اقدام می‌کند.

2-       جذب سرمایه‌گذار: یکی از مهم‌ترین کاربردهای طرح کسب و کار، به ویژه در مورد کارآفرینانی که در مرحله راه‌اندازی کسب و کارشان قرار دارند، جذب سرمایه اولیه از طریق سرمایه‌گذاران مخاطره‌پذیر (Venture Capitalist) است. این سرمایه‌گذاران در ازای شریک شدن در یک کسب و کار بخشی یا تمام سرمایه اولیه راه‌اندازی یا در برخی موارد طرح‌های توسعه یک شرکت را تأمین می‌نمایند.

3-       شرکت در مسابقات طرح کسب و کار: شرکت در مسابقات طرح کسب و کار (Business Plan Competition) یکی دیگر از انگیزه‌های نوشتن طرح است. چنین مسابقاتی که در سطح دانشگاهی و ملی کشورهای مختلف دنیا برگزار می‌شوند، هدف توسعه‌ی کارآفرینی را دنبال می‌کنند. افراد جوان به‌ویژه دانشجویان طرح تبدیل ایده‌های خود را به کسب و کارهای انتفاعی و غیرانتفاعی می‌نویسند و با شرکت در مسابقات از جوایز و کمک‌هایی برای راه‌اندازی کسب و کار خود بهره‌مندمی‌شوند.

4-       حضور در مراکز رشد و پارک‌های فن‌آوری: چند سالی است که مراکز رشد و پارک‌های فن‌آوری در کشور راه‌اندازی شده‌اند. این مراکز امکان برخورداری شرکت‌های مستقر از امکاناتی نظیر دفتر کار، خدمات مشاوره، امکانات اداری، و برخی تسهیلات مالی را فراهم می‌آورند. متقاضیان حضور در مراکز و پارک‌ها باید پیش از هر چیز طرح کسب و کار خود را آماده نمایند و بتوانند توجیه‌پذیر و فن‌آورانه بودن کسب و کار خود را نشان دهند.

5-       ورود به بورس: شرکت‌هایی که قصد عرضه سهام خود را به عموم دارند، لازم است جزئیات کاملی از وضع موجود شرکت، برنامه‌های آینده، و پیش‌بینی‌های خود از آینده‌ی شرکت را به سازمان بورس و نیز خریداران اطلاع دهند. طرح کسب و کار این شرکت‌ها باید از بخش مالی منسجم و کاملاً دقیقی شامل تحلیل‌های مالی (Financial Analysis) به ویژه ارزش‌گذاری (Valuation) سهام باشند.

6-       مذاکره و دریافت امتیازات تجاری: به دلایل مختلفی ممکن است دو شرکت با یکدیگر وارد مذاکره شوند. ممکن است شرکتی قصد داشته باشد نمایندگی یک شرکت دیگر را اخذ نماید، یا آن‌که به صورت مشترک با شرکتی وارد مناقصه شود، یا تحت لیسانس شرکتی به تولید بپردازد. در همه‌ی این موارد لازم است که شرکت پیشنهاددهنده پیش از شروع مذاکره یا حین آن طرح کسب و کار خود را ارائه دهد. طبیعتاً در چنین طرح‌هایی عمده تمرکز بر وضع موجود شرکت و قابلیت‌ها و پتانسیل‌های موجود آن است.

دلم یک دوست می خواهد که خیلی مهربان باشد

دلـــش اندازه ی دریــــــا ، به رنــگ آسمان باشد

کسـی باشد پر از شبنم ؛ پرازپروانه ؛ آهو ؛ آب

صدایش چکه ای آواز ؛ نگاهـش تکه ای مهتاب

دلــم می خواهد او چیـــزی شبیه برف و مه باشد

و جنــس دسـت هایش از هـــــــوای پاک ده باشد

کســـی باد که حــرفم را بفهمد با دل و جانـــــــش

پرستــــــــوی دلــم راحت ؛ بخوابد توی دستــــــانش

همیشـــــــه صبح تا شب من در این رویای شیرینم

تمام صــــــــورتم چشم است ولــی او را نمی بینــم

دلم یک دوست میخواهد

که خیلی مهربان باشد

کسی ما را نمی پرسد کسی ما را نمی جوید

کسی تنهایی مارا نمی گرید

دلم در حسرت یک دست

دلم در حسرت یک دوست

دلم در حسرت یک بی ریای مهربان ماندست

و اما با توام ای آنکه بی من مثل من تنهای تنهایی

کدامین یار ما را می برد تا انتهای باغ بارانی

کدامین آشنا آیا به جشن چلچراغ عشق مهمان میکند ما را

بگو ای دوست

بگو ای آنکه بی من مثل من تنهای تنهایی

تو که حتی شبی را هم به خواب من نمی آیی

تو حتی روزهای تلخ نامردی

نگاهت التیام دستهایت را دریغ از ما نمیکردی

من امشب با تمام خاطراتم با تو هم خواهم گفت

من امشب با تمام کودکیهایم برایت اشک خواهم ریخت

من امشب دفتر تقویم عمرم را به دست عاصی دریای ناآرام خواهم داد

همان دریا که میگفتی

که بغض شکوه هایم از گلویش موج خیزش زخم برمیداشت

بگو ای دوست بگو ای آنکه بی من مثل من تنهای تنهایی

کدامین یار ما را می برد تا انتهای باغ بارانی

ﺩﻟﻢ ﯾﮏ ﺩﻭﺳﺖ ﻣﯽ ﺧﻮﺍﻫﺪ , ﮐﻪ ﺧﯿﻠﯽ ﻣﻬﺮﺑﺎﻥ ﺑﺎﺷﺪ

ﻭ ﻫﺮ ﭼﻪ ﺩﺭ ﺩﻟﺶ ﺩﺍﺭﺩ , ﻫﻤﺎﻧﺶ ﺩﺭ ﺯﺑﺎﻥ ﺑﺎﺷﺪ

ﺳﺨﻦ ﺍﺯ ﺻﺪﻕ ﮐﻢ ﮔﻮﯾﺪ , ﻭﻟﯿﮑﻦ ﺩﺭ ﻋﻤﻞ ﺻﺎﺩﻕ

ﻫﻤﺎﻥ ﺑﺎﺷﺪ ﺑﻪ ﭘﯿﺶ ﻣﻦ , ﮐﻪ ﺩﺭ ﺟﺴﻢ ﺧﻮﺩ ﺁﻥ ﺑﺎﺷﺪ

ﻧﮕﻮﯾﺪ " ﺟﺎﻥ ﻣﻦ ﻫﺴﺘﯽ " ﻭﻟﯽ ﺩﺭ ﺟﺎﺩﻩ ﯼ ﯾﺎﺭﯼ

ﺗﻦ ﺍﻓﺴﺮﺩﻩ ﯼ ﻣﻦ ﺭﺍ ﺗﻮﺍﻥ ﻭ ﺭﻭﺡ ﻭ ﺟﺎﻥ ﺑﺎﺷﺪ

ﺩﻟﻢ ﯾﮏ ﺩﻭﺳﺖ ﻣﯽ ﺧﻮﺍﻫﺪ , ﮐﻪ ﯾﮑﺮﻭ ﺑﺎﺷﺪ ﻭ ﯾﮑﺴﻮ

ﺩﺭ ﺍﻓﻖ ﻧﺎ ﺍﻣﯿﺪﯼ ﻫﺎ ﭼﻮ ﺁﻭﺍﯼ ﺍﺫﺍﻥ ﺑﺎﺷﺪ

ﻭﺟﻮﺩﺵ ﺑﺎﻝ ﻭ ﭘﺮ ﺑﺎﺷﺪ ﻭ ﻣﻌﺮﺍﺟﯽ ﺩﻫﺪ ﺟﺎﻥ ﺭﺍ

ﻣﻦ ﺯﻧﺪﺍﻧﯽ " ﻣﻦ " ﺭﺍ ﺷﺒﯿﻪ ﻧﺮﺩﺑﺎﻥ ﺑﺎﺷﺪ

ﺯ ﯾﺎﺭﺍﻥ ﺷﺮﺍﺑﯽ ﻭ ﮐﺒﺎﺑﯽ , ﺧﺴﺘﻪ ﺷﺪ ﺧﺴﺘﻪ

ﺩﻟﻢ ﯾﮏ ﺩﻭﺳﺖ ﻣﯽ ﺧﻮﺍﻫﺪ , ﮐﻪ ﺩﻭﺭ ﺍﺯ ﺍﯾﻦ ﻭ ﺁﻥ ﺑﺎﺷﺪ

ﺩﻟﻢ ﯾﮏ ﺩﻭﺳﺖ ﻣﯽ ﺧﻮﺍﻫﺪ , ﻣﯽ ﺧﻮﺍﻫﺪ , ﻭﻟﯽ ﺩﺍﻧﺪ

ﭼﻨﯿﻦ ﺩﻭﺳﺘﯽ , ﮐﻪ ﻣﯽ ﺧﻮﺍﻫﺪ , ﻭﺟﻮﺩﺵ ﺩﺭ ﮔﻤﺎﻥ ﺑﺎﺷﺪ